27 september.

Durango - Gunnison. (172,12 mijl - 4u21´)

Vandaag trekken verder richting Gunnison. Het is een trip van iets minder dan 4uur, tijd genoeg dus om hier en daar een stop in te lassen.

De weg naar Gunnison loopt via de bergen en regelmatig klimmen we via bochtige wegen tot boven de 3000 meter. Onderweg is het merkbaar dat de herfst zijn intrede gemaakt heeft. Dikwijls vormen de bomen prachtige kleurenpalletten.



We houden ook even halt in Silverton, een oud zilvermijndorpje met prachtige huizen.



Maar ons hoofddoel vandaag is de "Black Canyon of the Gunnison National Park"
Deze canyon heeft zijn naam te danken aan het feit dat hij zo diep is dat de zon niet tot beneden in de canyon kan en bijgevolg de wanden zwart lijken. 19 Km van de 77 km lange canyon lopen door het park. Op "Warner Point" is de canyon zomeer even 2,722 feet (829m) diep. Of bijna tweemaal de Empire State Building. Moeilijk te fotograferen maar ik heb toch een poging gewaagd.



De uitzichten vanop de verschillende lookout's zijn schitterend, maar zoals steeds moeilijk te fotograferen door de grote contrasten.





Vanaf de weg lopen ook enkele trails, we pikken er verschillende uit, maar èèntje spant toch wel de kroon, een erg steil pad, maar met schitterende verzichten.





Eens boven is een rustpauze wel nodig. De afdaling verloopt wel wat vlotter maar mede door het erg warme weer barst het zweet me uit. Na een frisse cola uit onze simpele, maar erg doeltreffende, koelbox, kunnen we er weer tegenaan.

We blijven hier en daar nog wat uitzichten bewonderen en voor we het weten is het 17u30 en alweer tijd om onze tocht verder te zetten.

Rond 19u30 komen we bij het motel aan, nog gauw onze bagage uit de wagen laden, nog wat boodschappen doen, en dan genieten van een welverdiende rust.

Tot morgen.

Dirk

Groetjes van Anne en Alain.